چکیده

پژوهش حاضر با هدف شناخت میزان اضطراب ریاضی و تعیین رابطه آن با عملکرد تحصیلی دانش ­آموزان پایه ششم انجام شد. این پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی؛ از لحاظ ماهیت، توصیفی و از نظر روش، همبستگی و جامعه آماری، شامل کلیه دانش ­آموزان پایه ششم شهرستان ساری در سال تحصیلی 01-1400 بود. مطابق با فرمول تاباچنیک و همکاران (2007)، 96 نفر به روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار اندازه­ گیری، پرسشنامه ­های استاندارد اضطراب ریاضی چيو و هنري (1990) و عملکرد تحصیلی فام و تيلور (1999) بود. با بهره­گیری از نرم افزار SPSS₂₃ و در سطح معنی­داری 0/05=a، یافته­ها نشان داد میزان اضطراب رياضی دانش ­آموزان پایه ششم کمتر از حد متوسط و میزان عملکرد تحصیلی دانش ­آموزان پایه ششم بالاتر از حد متوسط است. هم­چنین، رابطه منفی معنی­داری بین اضطراب رياضی و ابعاد آن (اضطراب يادگيري رياضي، اضطراب حل مسأله رياضي، اضطراب معلم رياضي و اضطراب ارزيابي رياضي) و عملكرد تحصيلي دانش ­آموزان پایه ششم وجود دارد. بنابراین، والدین و خانواده ­ها، آموزشگاه ­ها و مدارس، معلمان و متولیان آموزش و پرورش جهت افزایش عملکرد تحصیلی دانش ­آموزان پایه ششم در درس ریاضی، اقدامات لازم جهت کاهش میزان اضطراب ریاضی دانش­ آموزان، طراحی، پیاده­سازی و بر حسن اجرای آن تاکید نمایند.

واژگان کلیدی: اضطراب ریاضی، عملکرد تحصیلی، پایه ششم.