چکیده

امروزه با پيشرفت علم و تكنولوژي، رسانه ها نيز گسترش يافته و از كيفيت بالایی برخوردار شده اند که به تناسب آن نظام تعليم و تربيت نیز بيش از هر زمان ديگري نياز به تغييرات اساسي و بنيادين دارد. لذا با توجه به تغيير نوع نگرش مخاطبين امر تعليم و تربيت، خواسته ها و انگيزه هاي ايشان براي دستيابي به اهداف و آمال، اين تغييرات ناگريز با گذشت زمان خودنمايي خواهند كرد. از طرف ديگر با وجود انديشه ها و جمجمه هاي فرهنگي مختلف كه از سوي رسانه هاي غالب جهان بي محابا به حيطه ي آموزش و تربيت هجوم مي آورد به نظر مي رسد، بايد از همين رسانه ها در جهت تحكيم   بنيان هاي تعليم و تربيت استفاده كرد تا مهارت هاي پذيرش حقايق و اتخاذ تصميمات اجتماعي و خانوادگي معقول و بهنگام را در تفكر و فضاي حقيقي جامعه نهادينه ساخت تا با ار تقاء سطح فكري و فرهنگي خانواده ها، معضلات و مشكلات ناشي از تأثيرات سوء رسانه ها به حداقل رساند و رفتارها و هنجارهاي مثبت بالقوه به فعاليت نزديك شود و بي شك اين امر تنها پوشش كافي اطلاعات و دوري از يك جانبه نگري و تعمیق روش هاي نوين سالم و كاربردي، استفاده از رسانه ها در امر تعليم و تريبت ميسّر خواهد بود. این پژوهش به روش توصیفی و کتابخانه ای به سامان رسیده که به بیان نقش رسانه های ارتباط جمعی مختلف در نظام تعلیم و تربیت پرداخته است. نتایج نشان داد که تمام سعي و تلاش رسانه هاي جمعي، رسيدن به اهداف و مقاصدي است كه در عين حال هر كدام به نحوي داراي رنگ و صبغه تربيتي هستند، زيرا اين رسانه ها در اموري نظير رشد شخصيت افراد در ابعاد مختلف، ايجاد ارتباط بين افراد جامعه، كمك به افراد جامعه،كمك به افراد در فرآيند سازگاري با جهان متغير پيرامون و … دخالت دارند و از جمله نقش های رسانه های ارتباط جمعی می توان به نقش تفریحی، خبری، همگن سازی، آگاه سازی و احساس تعلق اجتماعی اشاره نمود.

واژگان کلیدی: رسانه ها ، رسانه های ارتباط جمعی ، نظام تعلیم و تربیت ، رسانه های آموزشی