چکیده

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش عوامل موثر در ناکارآمدی طرح های توسعه  شهری شهر ساری انجام شد. شهر به عنوان واقعیتی جغرافیایی، اقتصادی، سیاسی و جامعه شناختی در هر دوره ای از رشد و تحول خود از هر کدام از این عوامل تأثیر پذیرفته و بر هر کدام از آنها تأثیر گذاشته است. پیچیدگی هر یک از این عوامل خود موجد پیچیدگی شهر به عنوان تبلور فضائی آنها بوده است. مطمئناً سازمان دادن و نظم بخشیدن به شهر و چگونگی رشد و تحول آن نیازمند موضوع شناسی شهر و مسائل شهری و سپس برنامه ریزی برای آن می باشد. از شروع تهیه طرح های شهری در ایران حدود چهار دهه می گذرد. اما با وجود کسب تجارب فراوان تهیه کنندگان و مجریان امور شهری، در عمل طرح های شهری نتوانستند در مسیر توسعه برنامه ریزی شده شهرها به رغم برخی جنبه های مثبت موفق باشند. یکی از اقداماتی که می تواند در جریان اصلاح روندهای نادرست و مشکلات طرح های جامع مورد  توجه قرار گیرد، آسیب شناسی طرح های توسعه شهری است زیرا با نگاهی نقادانه به چگونگی تهیه، اجراء و محتوای طرح ها می توان مسائل و مشکلات راشناخت و راهکارهایی را برای جلوگیری از شدت یافتن مسائل تدارک دید. در این پژوهش بر اساس داده ها و اطلاعات به دست آمده از مطالعه منابع کتابخانه ای و اسناد و مدارک مربوطه سعی شده است با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی به بررسی داده ها و اطلاعات گردآوری شده پرداخته و در نهایت به نتیجه گیری و ارائه پیشنهاد برای اصلاح نارسایی ها پرداخته شود. نتایج پژوهش نشان می هد که عدم کارایی نظام برنامه ریزی و مدیریت شهری + موانع عدم استفاده از استراتژی های نوین شهری به صورت عام + (بورس بازی زمین + نبود مدیریت مناسب زمین شهری) = عدم استفاده از استراتژی در گام بعدی به طور خاص موانع عدم تحقق شهر  در بافت مرکزی شهر ساری بررسی شد که در این گام مطالعه، علاوه بر مواردی که موانع مشترک عدم استفاده از استراتژی های جدید است، مشکلات خاص بافت مرکزی ساری نیز به این مجموعه روابط افزوده شد.این مشکلات شامل مشکل حمل و نقل و معابر مشکل وجود بناهای با ارزش از نظر تاریخی و وجود تراکم بالای فعالیت­ های شهری و عدم رغبت به سرمایه گذاری در بافت فرسوده عنوان شد.

واژگان کلیدی: آسیب شناسی، طرح های توسعه شهری، شهر ساری