مریم سلمانپور بورخیلی
معاون آموزش حوزه علمیه، دانشجوی کارشناسی ارشد تکنولوژی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری salmanpoor1400@gmail.com
فصلنامه پژوهش های کاربردی در مدیریت و علوم انسانی سال سوم، شماره ششم، بهار 1401، صفحات 129 الی141
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مبتنی بر یادگیری سیار بر خودکارآمدی و یادگیری خودتنظیمی دانشآموزان، انجام شد. این پژوهش به روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و گروههای آزمایش و کنترل انجام شد. جامعه آماری، شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول ناحیه 2 آموزش و پرورش شهرستان ساری در سال تحصیلی 01–1400 بود. تعداد 30 نفر از دانشآموزان دختر پایه هشتم (گروه آزمایش: 15 نفر و گروه کنترل: 15 نفر) به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای آزمودني هاي گروه آزمايش، آموزش مبتنی بر یادگیری سیار (ارسال پیامک درس پیامهای آسمان)، اجرا شد. ابزار اندازه گیری در پیش آزمون و پس آزمون پرسشنامه هاي خودکارآمدی شرر و مادوکس (1982) و خودتنظیمی پینتریچ و دیگروت (1990) بود. روش تجزیه و تحلیل داده ها استفاده از آزمون تحلیل کواریانس (ANCOVA) با استفاده از نرم افزار SPSS23 بود. در سطح اطمینان 95 درصد (0/05=α)، یافته ها نشان داد که آموزش مبتنی بر یادگیری سیار بر خود کارآمدی و خود تنظیمی دانش آموزان دختر پایه هشتم در درس پیام های آسمان تاثیر دارد.
واژگان کلیدی: یادگیری سیار، خودکارآمدی، یادگیری خودتنظیمی.
اشتراک گذاری در: