مرجان حبیبی
دانشجوی دکتری جامعه شناسی مسایل اجتماعی ایران، مرکز تحصیلات تکمیلی دانشگاه پیام نور، کارشناس مطالعات میان رشته ای مدیریت آموزش، پژوهش و توسعه، بیمه دانا، ایران،تهران،habibi_marjan@yahoo.com
فصلنامه پژوهش های کاربردی در مدیریت و علوم انسانی سال سوم، شماره نهم، زمستان1401، صفحات 66 الی77
چکیده
اعتماد به عنوان یک دارایی نامشهود، بنیان توسعه اجتماعی و سیاسی جوامع است که پشتیبان و تحکیم بخش ساختارهای نهادی به منظور توسعه اقتصادی نیز می باشد. اعتماد نهادینه شده و قوام یافته در جوامع توسعه یافته، علاوه بر تحکیم بنیان های اجتماعی و سیاسی، مسیر رشد پایدار اقتصادی را هموار نموده و مشارکت حداکثری را در فرآیند توسعه جوامع به همراه خواهد داشت. همراهی حداکثری مردم با نهاد حاکمیت در بستر اعتماد عمومی، نظام جامعه را در برابر شوک ها، مخاطرات و بحران های تبعی آن ها، بیمه می نماید. اعتماد عمومی به عنوان یک ستون استوار در برابر مخاطرات متنوع و متکثر ریسک های نوظهور که به عنوان یک واقعیت انکارناپذیر در عصر حاضر به طور گسترده ای نهادهای اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی جوامع را متأثر نموده است، می تواند جامعه را مصون و بیمه نماید. روش مورد بررسی در این مقاله مطالعات کتابخانه ای و بررسی مدارک و اسناد است .تحقیق حاضر در پی تبیین آثار اجتماعی ریسک های نوظهور مبتنی بر نظریه اعتماد است تا بر اساس آن سیاست ها و راهکارهای موثری در مواجهه با ریسک های نوظهور در سطح عمومی و نهاد بیمه ارائه کند. یافته های تحقیق مبین این امر است که نقش پررنگ اعتماد در جامعه هم در سطح حاکمیت و هم در صنعت بیمه می تواند تاثیرات ریسک های نوظهور در جامعه را نه تنها کاهش دهد بلکه در یک نظام مبتنی بر اعتماد، فرصت های اقتصادی و اجتماعی قابل اعتنایی را نیز فراهم نماید.
واژگان کلیدی: نظریه اعتماد، ریسک های نوظهور، آثار اجتماعی، صنعت بیمه، حاکمیت.
اشتراک گذاری در: