رابطه آینده نگری و کیفیت آموزشی مدرسه در زیست بوم جدید

سیده سارینا سعیدی 

دبیر قرآن و آمادگی دفاعی دوره متوسطه اول آموزش و پرورش ناحیه یک ساری، ساری، ایران.

فصلنامه پژوهش های کاربردی در مدیریت و علوم انسانی سال سوم، شماره ششم، بهار 1401، صفحات 142 الی 150

چکیده

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین آینده­ نگری و کیفیت آموزشی مدرسه در زیست بوم جدید انجام شد. این پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی؛ از لحاظ ماهیت، توصیفی و از نظر روش، همبستگی و جامعه آماری، شامل تمامی دانش­ آموزان دوره متوسطه اول در آموزش و پرورش ناحیه یک ساری در سال تحصیلی 00-1399 بود. مطابق با تاباچنیک و همکاران (2007)، 96 نفر به روش نمونه ­گیری در دسترس (دختر: 60 نفر و پسر: 36 نفر) انتخاب شدند. ابزار اندازه ­گیری، پرسشنامه­ های استاندارد آینده­ نگری پارسا و همکاران (1390) و کیفیت آموزشی مدرسه موسوی و همکاران (1396) بود. با بهره ­گیری از نرم افزار SPSS23 و در سطح معنی­داری 05/0=a، یافته­ها نشان داد رابطه مثبت معنی­داری بین آینده ­نگری و مولفه­ های آن یعنی درک مفهومی، توانایی محاسبات، روش­ شناسی و روحیه آینده­ نگری با کیفیت آموزشی مدرسه وجود دارد. بنابراین، آینده ­نگری عاملی موثر در جهت افزایش کیفیت آموزشی مدرسه است که باید به­ طور جدی مورد توجه سیاست گذاران آموزش و پرورش قرار گیرد.

واژگان کلیدی: آینده­ نگری، کیفیت آموزشی مدرسه، زیست بوم جدید.

اشتراک گذاری در: