مارال عباس زاده 1
یاسمن عباس زاده 2
۱دانشجوی کارشناسی ارشد تکنولوژی آموزشی ، واحدساری، دانشگاه آزاداسلامی، ساری، ایران، نویسنده مسئول: maralabbaszadeh@gmail.com
2کارشناس ارشد برنامه ریزی درسی دانشگاه علامه طباطبایی، آموزگار پایه سوم ابتدایی دبستان پسرانه مسعود دهقان شهرستان قائم شهر. Abbaszadehyasaman@gmal.com
فصلنامه پژوهش های کاربردی در مدیریت و علوم انسانی سال دوم، شماره چهارم، پاییز1400، صفحات 72 الی 81
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین سرمایه روانشناختی و مهارت های ارتباط بین فردی با عملکرد شغلی معلمان دوره ابتدایی شهرستان قائمشهر در دوران همه گیری اپیدمی کوید-19، انجام شد. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری، شامل کلیه معلمان دوره ابتدایی شهرستان قائمشهر در سال 1399 بود که 278 نفر با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای بر حسب جنسیت به عنوان نمونه انتخاب شد. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه سرمایه روانشناختی لوتانز و همکاران (2007)، پرسشنامه مهارت های ارتباط بین فردی ماتسون (1983) و پرسشنامه عملکرد شغلی پاترسون (1992) بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیونی) از طریق نرم افزار SPSS23 در سطح اطمینان 95 درصد (0/۰۵=a) استفاده شد. یافته ها نشان داد که رابطه مثبت معناداری بین سرمایه روانشناختی و مهارتهای ارتباط بین فردی با عملکرد شغلی معلمان وجود دارد، به طوری که این متغيرها 54 درصد از عملکرد شغلی معلمان دوره ابتدایی در دوران همه گیری اپیدمی کوید-19 را تبیین (پیشبینی) میکنند. یعنی، سهم هر یک از متغیرهای سرمایه روانشناختی و مهارتهای ارتباط بین فردی در پیشبینی عملکرد شغلی معلمان دوره ابتدایی شهرستان قائمشهر در دوران همه گیری اپیدمی کوید-19 متفاوت است. در این میان، متغیر مهارت های ارتباط بین فردی بیشترین سهم را در پیشبینی عملکرد شغلی معلمان دارد و بعد از آن سرمایه روان شناختی قرار دارد.
واژگان کلیدی: عملکرد شغلی، سرمایه روانشناختی، مهارتهای ارتباط بین فردی
اشتراک گذاری در: