چکیده

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین سرمایه روان­شناختی و مهارت ­های ارتباط بین فردی با عملکرد شغلی معلمان دوره ابتدایی شهرستان قائم­شهر در دوران همه­ گیری اپیدمی کوید-19، انجام شد. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری، شامل کلیه معلمان دوره ابتدایی شهرستان قائم­شهر در سال 1399 بود که 278 نفر با روش نمونه­ گیری تصادفی طبقه ­ای بر حسب جنسیت به عنوان نمونه انتخاب شد. ابزار جمع ­آوری داده ­ها، پرسشنامه سرمایه روان­شناختی لوتانز و همکاران (2007)، پرسشنامه مهارت­ های ارتباط بین فردی ماتسون (1983) و پرسشنامه عملکرد شغلی پاترسون (1992) بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ­ها از آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیونی) از طریق نرم­ افزار SPSS₂₃ در سطح اطمینان 95 درصد (0/۰۵=a) استفاده شد. یافته ­ها نشان داد که رابطه مثبت معناداری بین سرمایه روان­شناختی و مهارت­های ارتباط بین فردی با عملکرد شغلی معلمان وجود دارد، به طوری که این متغيرها 54 درصد از عملکرد شغلی معلمان دوره ابتدایی در دوران همه­ گیری اپیدمی کوید-19 را تبیین (پیش­بینی) می­کنند. یعنی، سهم هر یک از  متغیرهای سرمایه روان­شناختی و مهارت­های ارتباط بین فردی در پیش­بینی عملکرد شغلی معلمان دوره ابتدایی شهرستان قائم­شهر در دوران همه­ گیری اپیدمی کوید-19 متفاوت است. در این میان، متغیر مهارت ­های ارتباط بین فردی بیشترین سهم را در پیش­بینی عملکرد شغلی معلمان دارد و بعد از آن سرمایه روان شناختی قرار دارد.

واژگان کلیدی: عملکرد شغلی، سرمایه روان­شناختی، مهارت­های ارتباط بین فردی