چکیده

کیفیت زندگی کاری در مدرسه  دارای اهمیت به‌سزایی است و احتمالا تاثیرهای روانی و اجتماعی بر معلمان به جای می‌گذارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین کیفیت زندگی کاری در مدرسه و انگیزه پیشرفت با خودکارآمدی معلمان آموزش و پرورش شهزستان بابلسر با روش توصیفی از نوع همبستگی انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه معلمان آموزش و پرورش شهرستان بابلسر در سال 1401-1400 که بر اساس جدول کرجسی و مورگان از تعداد 1400 نفر، تعداد 375 نفر با روش نمونه­گیری تصادفی طبقه­ای براساس جنسیت به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت جمع‌آوري داده­ها از پرسش­نامه کیفیت زندگی کاری والتون، پرسش­نامه انگیزش پیشرفت هرمنس و پرسش­نامه خودکارآمدی عمومی شرر و همکاران استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده­ها از آزمون­های رگرسیون چندمتغیره، تی تک نمونه­ای و همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان داد که بین کیفیت زندگی کاری و انگیزه پیشرفت با خودکارآمدی معلمان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. چنان چه کیفیت زندگی کاری معلمان مدارس افزایش یابد، محیط کاری مطلوب‌تری برای فراهم آمده و از این رو سلامت روانی آنان افزایش می‌یابد.

واژگان کلیدی: کیفیت زندگی کاری، انگیزه پیشرفت، خودکارآمدی، معلمان،