چکیده

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین رابطه گرایش به کار تیمی و مسئولیت­ پذیری کارکنان آموزش و پرورش، انجام شد. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری، شامل کلیه کارکنان آموزش و پرورش نواحی 1 و 2 شهرستان ساری در سال تحصیلی 00-1399 بود که از این جامعه آماری تعداد 280 نفر با روش نمونه­ گیری غیرتصادفی در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازه­ گیری، پرسشنامه­ های استاندارد گرایش به کار تیمی باکر و همکاران (2010) و مسئولیت­پذیری احمدی آخورمه و همکاران (1392) بود. تجزیه و تحلیل داده­ها با آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیونی) از طریق نرم­افزار SPSS23 در سطح اطمینان 95 درصد (0/05=a) انجام شد. یافته­ها نشان داد که رابطه مثبت معنی داری بین گرایش به کار تیمی و ابعاد آن یعنی ساختار گروه، رهبري، کنترل موقعیت، حمایت متقابل و برقراري ارتباط با مسئولیت ­پذیری کارکنان وجود دارد. به طوری که تحلیل رگرسیونی تایید کرد که این متغيرها 82/3 درصد از مسئولیت پذیری کارکنان را تبیین (پیش­بینی) می­کنند. در این میان، حمایت متقابل بیشترین سهم را در پیش­بینی مسئولیت ­پذیری کارکنان دارد و بعد از آن در مراتب بعدی، کنترل موقعیت، رهبري، برقراري ارتباط و ساختار گروه  قرار دارند

واژگان کلیدی: گرایش به کار تیمی، مسئولیت ­پذیری، آموزش و پرورش.