چکیده

پژوهش حاضر با هدف مقایسه بین مقایسه امیدواری و تحمل پریشانی در پرستاران با افراد عادی انجام شد. جامعه آماری را کلیه پرسنل شاغلين بیمارستان ولیعصر قائم شهر اشتغال به كار دارند بوده که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس تعداد 70 نفر پرستار و 70 نفر افراد عادی انتخاب و همتا سازی شدند. یافته ها نشان می دهد میانگین تفاوت ارزشی پرستاران بخش داخلی در تحمل پریشانی و امیدواری برابر با ۲۹/۹۴ بوده که در مقایسه با همین مقدار در  پاسخگویان افراد عادی که برابر با ۳۶/۹۳ می باشد  و نشان دهنده این است که پرستاران بخش داخلی از میانگین کمتری در تحمل پریشانی به نسبت پاسخگویان برخوردار می باشند بنابراين يافته هاي پژوهش حاضر نشان داد افراد امیدوار از مشكلات جسمي و آشفتگي رواني كمتري رنج مي برند و از نظر اجتماعي سازگارتر و اميدوارتر هستند تا افرادي كه از نظر حس امید به زندگی در سطح پايين تری هستند.

واژگان کلیدی: امیدواری، تحمل پریشانی پرستاران، افراد عادی، بیمارستان