چکیده

پژوهش حاضر با هدف هدف مقایسه انگیزش شغلی، خودکارآمدی و رضایت شغلی معلمان آشنا و ناآشنا با اصول تولید محتوای الکترونیکی در آموزش در دوران  اپیدمی کرونا، با روش توصيفي از نوع پس رويدادي يا علي مقايسه اي انجام شد. جامعه آماري متشکل از کلیه آموزش و پرورش شهرستان جویبار بوده که به روش نمونه گیری در دسترس، تعداد 100 نفر (آشنا با اصول تولید محتوای الکترونیکی: 50 نفر و ناآشنا با اصول تولید محتوای الکترونیکی: 50 نفر) به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار اندازه­ گیری متغیرها، پرسشنامه های استاندارد انگیزش شغلی لوداهل و کیچنر (1997)، خودکارآمدی شرر و مادوکس (1982) و رضایت شغلی گريکسون (1987)، بود که روایی محتوایی آن با نظر متخصصان تایید شد. جهت تایید پایایی، محاسبه ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه های  انگیزش شغلی، خودکارآمدی و رضایت شغلی، به ترتیب برابر با 0/86، 0/84 و 0/81، بود. آزمون پارامتری t مستقل نشان داد میزان انگیزش شغلی، خودکارآمدی و رضایت شغلی  معلمان آشنا با اصول تولید محتوای الکترونیکی در آموزش در دوران کرونا بیشتر از انگیزش شغلی، خودکارآمدی و رضایت شغلی معلمان ناآشنا با اصول تولید محتوای الکترونیکی در آموزش در دوران کرونا است.

واژگان کلیدی: اصول تولید محتوای الکترونیکی، انگیزش شغلی، خودکارآمدی و رضایت شغلی