چکیده

پژوهش حاضر با هدف پیش­بینی تعلل­ورزی تحصیلی دانش­آموزان بر اساس سرمایه روان­شناختی آنان با روش تحقیق همبستگی، انجام شد. كليه دانش­آموزان دختر پایه دهم شهرستان بابل در سال تحصیلی 00-1399 به عنوان و جامعه آماری در نظر گرفته شد که به روش نمونه­گیری در دسترس، تعداد 320 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار اندازه­گیری، پرسشنامه­های استاندارد سرمايه روان­شناختي لوتانز و همكاران (2007) و تعلل­ورزی تحصیلی سولومون و راث بلوم (1984) بود. ضریب آلفای کرونباخ نشان داد که پایایی پرسشنامه­ها به ترتیب برابر ۰/۸۵ و ۰/۸۱ است. یافته ها در سطح اطمینان 95 درصد (0/۰۵=a) نشان داد که رابطه منفی معنی­داری بین سرمایه روان­شناختی و مولفه­های آن یعنی خودکارآمدی، خوش­بینی، امیدواری و تاب­آوری با تعلل­ورزی تحصیلی دانش­آموزان دختر پایه دهم وجود دارد. هم­چنین، 5/68 درصد از تعلل­ورزی تحصیلی توسط خودکارآمدی، تاب­آوری، خوش­بینی و امیدواری قابل تبیین (پیش­بینی) است. به طوری که، از بین مولفه­های سرمایه روان­شناختی، خوش­بینی بیشترین سهم را در پیش­بینی تعلل­ورزی تحصیلی دانش­آموزان دختر پایه دهم دارد. در مراتب بعدی به ترتیب امیدواری، تاب آوری و خودکارآمدی قرار دارند.

واژگان کلیدی: سرمایه روان شناختی، تعلل­ورزی تحصیلی، پایه دهم.