چکیده

پژوهش حاضر  با هدف پیش‌بینی پایداری ازدواج بر اساس روابط موضوعی و تجربه مایی در زنان متأهل شهر قم انجام شد. روش تحقیق از نظر اهداف کاربردی و به لحاظ شیوه گردآوری داده‌ها توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی زنان متأهل شهر قم تشکیل بودهکه ازاین ‌بین با استفاده از روش در دسترس  تعداد 250 نفر انتخاب شدند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه­های روابط موضوعی، اتحاد زناشویی و ثبات ازدواج جمع‌آوری گردید. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل رگرسیون چندگانه (به روش گام­به­گام) مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. نتایج تحلیل آزمون نشان داد که با کاهش يك واحد در “دل‌بستگی ناایمن، بی‌کفایتی اجتماعی و خود میان بینی، بیگانگی ” به ترتیب به میزان  0/44، 0/225، 0/232، 0/147 و با افزایش یک واحد در تجربه مایی به میزان  0/117 واحد بر نمره “پایداری ازدواج” زنان متأهل افزوده می­شود. نتایج پژوهش نشان داد که روابط موضوعی و تجربه مایی می­توانند پایداری ازدواج در زنان متأهل را پیش بینی کنند.

واژگان کلیدی: روابط موضوعی،  تجربه مایی،  پایداری ازدواج