چکیده

لذت از مسائلی است که مورد توجه ادیان بوده و در علوم مختلفی همچون روان‌شناسی، جامعه‌شناسی، و فلسفه از آن بحث شده است. مکاتب تربیتی همواره از لذت و بیان مصادیق آن برای انجام فعل اخلاقی و دوری از افعال ناپسند بهره گرفته‌اند. لذت یگانه محرِّک انسان‌هاست و قسیم آن، یعنی الم و درد، یگانه عامل بازدارنده. لذت آن‌قدر اهمیت دارد که شاخه‌ای از روان‌شناسی با عنوان لذت‌شناسی، به مطالعه­ی افکار و احساسات خوشایند و ناخوشایند، به‌ویژه از جهت نقش آن‌ها در انگیزش انسان‌ها می‌پردازد. در دین اسلام، به لذت توجه شده است و برخی از اقسام آن جایز شمرده شده و از برخی نهی شده است.

در این نوشتار رابطۀ سلامت معنوی با لذات، از منظر معارف اسلامی (قرآن و روایات)، تبیین و بررسی شده است. در ابتدا مفهوم لذت و اقسام آن و انواع مکاتب لذت‌گرا تبیین و بررسی شده و سپس با استفادۀ از آیات و روایاتِ مرتبط، شیوۀ بهره‌مندی مناسب و مورد نظر اسلام، بیان شده است. شیوۀ گردآوری اطلاعات کتابخانه‌ای و پردازش اطلاعات به‌صورت توصیفی تحلیلی  و تا حدی انتقادی است. تمامی ارجاعات سندی به‌گونۀ درون‌متنی / ای پی ای می‌باشد

واژگان کلیدی: سلامت، لذات دنیوی، لذات اخروی، معنویت.